Ben ne misafirim ne de yaşamım
Şu alemde yalnızlığın, hasretin sesisiyim,
Bir acaip karanlıkta hislerim, ışığım garip bir loşlukta
Gönlümün zindanında çekildim bir çareyim
yıkıldım vuruldum hayatın ihaneti ile viraneyim
Tebessümüm bile olmuş garip bir hüzün
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta