Arama Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

arama BOŞuna
bir şey göremezsin sen,
mühürlenmiş bakışlarınla....
yüreğinden bakanların görebildiği bir resim bu...
kederini anlayamazsın sen bu sayfanın,
bakma beyazlığına....
bakir ne kadar ağaç varsa kullanıldı,
ne kadar emekçi varsa da gözyaşlarını verdi sayfaya...
ne zaman yandı benim düşüncelerim bilmem
ama
son anda kurtardım aşkımı
elinden...
kendin mi yazdığını sanıyorsun hayatının saatlerini?
bir kere bile elini değdirme bu sayfaya,
kirletecek başka beyazlıklar bul,
nefesinle kıvrılmasına bile yok iznim....
pamuğun ağırlığı kadar kalmış kalbimde sevgin,
hükmü kalmamış bakışlarının gözbebeğimde...
saçların hep sarı mı kalacak sanıyorsun?
güneşe kafa mı tutuyorsun?
tarif edemem şimdi meşgulüm,
yolunu kendin bulacaksın,afedersin...
benim geçmiş zaman içinde biriktirdiğim sevgilerimi,
nakış yapar gibi sereceğim önüne,
kalbime misafir edeceğim yabancının...
can vermeye hazırım ben sayfamın beyazlığına,
işlediklerim cinayet değildi,
sevaplarımın yanına düşmanlar ziyarete gelmişti sadece...
isyan çıkarmak mı istiyorsun yüreğine?
zorlamaz seni merak etme,hazırdır her şeye....
kendi kalbini kendi ellerinle karanlıklara bırakmak istiyorsan,
bu yanlış sayfa,
üzgünüm...
boş bu sayfa,
bırakmadığın için hiç bir yazı içinde...
bir elin arasına sıkışacaktır nasıl olsa,
karalanmak için,
belki kara kalem,
belki de TÜKENMEZ kalemle yazılırım başka bir yüreğe...