Arakan'ın Feryadı Şiiri - Mahmut Topbaşlı

ARAKAN’IN FERYADI

Duy beni gardaşım çığlığımı duy!
Kara tenim kara günde, zordayım…
İmansız budistin özündeki huy,
Depreşti gardaşım, nice dardayım.

Tek suçum imanım, Arakanlıyım,
Rabbine yönelmiş mazlum canlıyım,
Kör sağır dünyada bir vatanlıyım,
Ölüme razıyım, diri, kordayım

Myanmar ümmete çok mu uzakta,
Bahtım kara diye yer yok mu akta,
Diri diri yanıyorum ayakta,
Az ötede bir nefeslik yerdeyim.

Asrın zalimleri ne ister benden,
Petrol mü, altın mı çıkar bedenden…
Hunharca katleder çocuk demeden,

Ağustosta bile kızgın kardayım.
Âdemden bu yana herkes asil kan,
Bense uzak diyarlarda, bense Arakan…
Dünyanın sükûtu özümü yakan,
Nerdesin ey dünya, bak ben burdayım…