Araftayım... Şiiri - Suskun Adam Suskun Cân

Mahşere varılan yerdeyim şimdi.
Ne bir adım geri,
Ne bir adım ileri…
Hem her şeyim
Hem hiç bir şeyim.
Hem herkesim
Hem hiç kimseyim.

Üzerimde zamanın kefeni,
Altımda suskunluğun toprağı.
Adım çağrılmamış henüz,
Ama kalbim çoktan hükmünü giymiş.

Bugün…
Bir nefeslik sabır.
Yarın…
Bir ihtimal kadar uzak.
Bin yıl…
Bir göz kırpışı.
Bin asır…
Adını unutan acıların yaşı.

Gelme…
Sesin düşerse buraya
Tartılır kaderim.
Bakışın dokunursa
Dağılır suskunluğum.
Gelme…
Ben bu yangını
Sessizce taşımaya razıyım.

Huzuru mahşerde,
Düşerim kirpiklerinin gölgesine.
Ne cennet isterim
Ne kurtuluş…
Bir anlık gölgen yeter,
Ebedi azabıma.

Ben nasılsa ezelden ebede
Yaralı bir niyetim,
Eksik bir duayım.
Adımı sorsalar
Susarım,
Seni söylerim.

Senin arafında divaneyim…
Ne senden geçebilirim
Ne sana varabilirim.
Beklemekle yanmak arasında
Bir yer varsa
İşte oradayım.ARAFTAYIM...

@dsız..(KıRık_K@Lem)
🇹🇷Zeynep 🇹🇷