Arafta Kalmışım Şiiri - Ömer Osman Çeliker

İçimde koskocaman bir yalnızlık,
Ne seni sevebiliyorum,
Ne senden vazgeçebiliyorum.
Bir çıkmazda değilim —
Arafta kalmışım.
Ne cennet huzur veriyor
Ne cehennem yakıyor beni.

Kimse sormuyor “Neredesin?” diye,
Sanki görünmez olmuşum
Bir durakta unutulmuş valiz gibi,
Yarım kalmış bir hikâyenin
Unutulmuş son cümlesi.

Geceleri sen düşüyorsun aklıma,
Ama sabahları bensiz doğuyorsun.
Ne yoksun diyebiliyorum,
Ne varsın diyebiliyorum.
Sadece kalıyorum.
Sessizce.
Kendimle.