her gün cennet
her gün cehennem,
deminden kan damlar arafın.
dabbetü'l arz'a ne vakit var
ne de münker'den son arzum.
lakin razı olmadan insan olmaya
bir sıkımlık canınla
soframa aş olmaya kalktın
yetmedi evimi ocağımı yaktın
haydi manyaksın anladım da
öyle durup dururken
içime akman neydi.
Saçların süpürüyor ruhumu
Ve hangi at kişnese boynumda,
hangi köpek havlasa
avuçlarımda kekremsi bir yalnızlık,
Gözlerimde dalgın bir muhabbet
Nefesini dinlet bana çocuk
zaman en yakan,
yıkan
yaralayan
donduran yanıyla
dikmiş kanımıza
gözlerini.
işte bu kadar!
tebrikler şair...