Araf Şiiri - Pelin Dinç

Araf
Kardayım, kıştayım;
Bir yoksulun soluğundayım.
Yağmurdayım, çamurdayım;
Bir garibin koynundayım.

​Zavallıyım, yoksunum,
Çok yorgunum.
Bahtsızım, zordayım;
Bir dilberin yokluğundayım.
​
Ruhum semada, vücudum toprakta;
Ben araftayım, ben aradayım.
Neresi benim evim?
Parlak gökyüzü mü, soluk toprak mı?

Nerede başladım, nerede bitmeliyim?
​Ben araftayım, aradayım;
Tam ortadayım,
Ne orada ne burada...