Araf Şiiri - Eshat Eshat

Maziye kahretsem de üzüldüğüm kar kalır
Derin bir nefes alsam yüreğimde har kalır
Bir ömür yaşadığım dünya bana dar kalır
Gülizar bahçemdeki gülleri dereceğim
İçimdeki ukdeye bakide ereceğim

Bir damla sefadadır en azami menfaat
Kuruludur dünyanın düzeninde bu saat
Ne vefa kaldı bizde nede dosta itaat
Bana iyi gelmeyen her dostu sileceğim
Artık kendi kendime yetmeyi bileceğim

Ettiğim her iyilik hep ziyanla bertaraf
Güneşli günlerimde karanlıktı her taraf
Cihanı âlemdeki yerim her zaman Araf
Azmimle dimdik durup daim yürüyeceğim
Buz tutmuş yüreğimi kendim bürüyeceğim

Eshat