Yağmur yağınca Şiiri - Eymen Özgüven

Yağmurlar yağardı memleketime
Seyyarlar toparlardı tezgahlarını mahzun mahzun
Muşambasız kalmış tekerlekliler ve korumasız insanım
Sığınacak ilk köşeye koşardı,koşabildiği kadar
Vapurların düdükleri susardı tüm gün
Demirledikleri limanlardan bakarlardı
sanki yemiş gibi sürgün,
Memleketim trenleri doğu ekspresine dönerdi ;
Camından nereye baksan,görürdün ayrı bir güzelliği,
Ve bendeniz en çok bu vakit isterdim sokaklara dökülmeyi

Doğrusu
Yağmur yağınca,bir başkaydı memleketim.
Çiy kokusu bile başkaydı.
Yağmur yağınca,sokaklarında ki telaş
Kendine getirirdi insanı,
Ah şimdi memleketimde memleketlimle ıslanmak vardı