Arabir Şiiri - Alisultan Karagöz

ARABİR

Şimşek çakar, yağmur yağar arabir,
Yanaklara, yaş da düşer arabir,
Bu dünyanın sevdaları yaz değil,
Ömrümüze kış da düşer, arabir.

Kendi için de ki ateşine yanarsın,
Bakarsın ki, ne hayırsın, ne şersin,
Zaman olur ki, ayaklara düşersin,
Ayağına, baş da düşer, arabir.

Baht kara ise yazan kalem neyleye?
Gölge düştü ümidim den güneye,
El açarız dilenci gibi talihe,
Avcumuza taş da düşer, arabir.

Hey! Götür, kaçır bu dünyadan canını,
Azrayılın girmediği ev hanı?
Alın yazın öyle cızer alnını,
Alnına kırışıkta da düşer, arabir.

03.09.2013.Ali KARAGÖZ