Nice hikayeler
gördü benliğim...
Bilmez kimse
ara sokaklara
gizlenmiş acıların
zayi hayatlarını,
duyulmaz ızdıraplarını...
Ya da
soğuğunda fakirliği,
gündüzünde
yalan tebessümü,
gecesinde
gözü yaşlı uykusuzluğu...
Veya bilmez kimse
yetim kalmış,
öksüz kalmış
bir çocuğun
çaresizliğini,
içerlediği minneti,
bir söyleyip de
bin susmasını
bilmez kimse...
Ve ben
sadece bir ayna oldum
o sessiz çığlıklara;
her yansıyışında
biraz daha insan,
her vicdani çilede
biraz daha kırık...
Kayıt Tarihi : 15.12.2025 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!