Yaşantımız akıyor
Kum tanelerinden hallice
Bitiyor her yıldız sönüşünde
Bakışlarımızı kaybediyoruz, günler geçtikçe
Tenimiz soğuyor yavaşca
Vücudumuza vuruyor ölüm
Alıp götürüyor sevdiklerimizden
Unutulup gidiyoruz
Savaşlar, buhranlar yaklaştırıyor
Ölümün varlığındaki uçuruma
Atıyor öylece dur diyemeden
Toprakla tanışıyor bedenimiz
Kaynaşıyor başka canlılara can oluyor
Bazısı yaşayamadan giriyor
Mutsuz buruk ve silikçe
Erken ölümler vakitsizce çalıyor kapılarını
Neden yaşamıyoruz bu hayatı
Daha saatlerimiz günlerimiz varken
Neyi bekliyoruz?
Apansızca gelecek ölümü mü?
Emre Kaan Hancı
Kayıt Tarihi : 24.7.2022 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
-

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!