Bazen çok yalnız hissediyorum
Bir oda dolusu deniz ve kum
Penceremin ardında sonunu hiç görmediğim uçurum
Hepsinin ortasında ben, bir varım bir yokum
Aslında çok sevdiğim sevenim var
Ölü bir adamın telefonunu kullanıyorum.
Her gün Kadıköy Belediyesinden en az bir mesaj alıyorum.
Bazen faturalar oluyor, bazen bayram mesajları.
Ölü bir adamı yalnızca borçlarından tanıyorum.
Adı Refik; arkadaş anlamına geliyormuş.
Sanki Parisli Denis’in reenkarnesiyim.
St. Rattus da benim Rue Saint-Denis’im.
Belki havasından ama en çok ratonlardan gelmiş bu garip isim;
bense bu lağım bozması sokağın kör, kulağı kesik faresiyim.
Gözlerime bakarsanız kapalı olduğunu fark edersiniz.
Bir odam vardı, evim oldu.
Duvarına bin fotoğraf astım.
Süslemek değil, marazmış kastım.
Belki bundandır zamanla hepsi soldu.
Süslemek değil, marazmış marifet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!