Antika Şiiri - Figen Güler

Hepimiz kendi geçmişimizi,
Sırtlamışız sanki bir sandık gibi.
Kilidi kırıp açtıkça içini,
Unutulmuş bir koku sarar bizi.

Öyle anılar birikmiştir ki,
Onun artık toz tutmaz yüreği.
“Yaşadım,”der yutkunarak her şeyi,
Bir köşede suskun antika gibi.

Anılar geçer gözünün önünden,
Çok uzaktır aslında bugünden.
Eskimek değildir onun kaderi;
Yıllandıkça, değerli mi değerli.