Muşmula suratlı bir sabaha uyandım.
İngilterenin uğursuz grisine açılan gökyüzümde,
yüzüne dair ipucu bulamıyorum pek bu aralar.
Gece her semte aynı olurken,
dairelerde farklı hissediliyor.
Gecen gündüzüne karışırken benimle karşılaş istemem
anı hatıra dolu “akil” kutunda.
Dün geceden kalan kahvemi yudumlarken,
suyu, sona saklıyorum bu sefer.
Soğuk suyu.
Sen, ayçiçeği tarlasındaki yaprak.
Sen, yakamozun sarıya döndüğü ilk denize dokunuş.
Sen yokken soğuk renktir sarı.
Senin saçının boyasına kurban olur tüm yağmur damlaları.
Şimdi soluna bak,
karşıdan gelen uyuyakalmazsa kalırsın hayatta.
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 16:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
