Annne Şiiri - Sena Otçu

Hayatına çığlıklarımla girdim.
Beni görünce mutlu oldun!
Belki de bu küçücük şey benim mi dedin?

Küçücük ellerim vardı.
Beni koruyabilmek için elinden geleni yaptın.
Yemedin yedirdin!
İçmedin içirdin!
Giymedin giydirdin!

Sana ne yapsam hakkını ödeyemem Anne! !

Geceleri hasta oldum,sabaha kadar başucumda bekledin.
Düştüğümde yada bir yanım acıdığında,
Aynı acıyı kalbinde de hissettin.

İstediğim bir şeyi yapmayınca belki için için kızardım sana…
Ama sen hep hoşgörüyle karşılardın ve:
“Anne olunca anlarsın” derdin…

Ve bir gün çok acı bir şeyle karşılaştım.
Hayatımda değer verdiğim tek insanı kaybetmiştim
Sanki dünyalar başıma yıkılmıştı.
Ağzımdan tek kelime çıkmıyor, sadece ağlıyordum.
Her gün yanına gelip sana dualar ederdim.
Biliyordum! Beni duyuyordun.Yanımda olduğunu her zaman hissettim.

Keşke sana bağırmasaydım!
Keşke sana kızmasaydım!
Ve keşke seni her şeyden çok sevdiğimi sana bir kere söyleyebilseydim…

H.Kübra KARTALCI