İki savaşın urgan kaçkınıyım
Utangaç artçılarla çalım satan.
Utanırım,
Yeteri kadar öne atılamadığımdan.
Çıkar o şapkayı başından, dedin;
Alnımız açık bizim,
Saklanacak hiçbir şey yok hayatımızdan.
Ne zaman gölgene otursam,
Annemsin.
Terin tenimde kurur epeydir,
Ne zaman elimden tutsan
Yatağımın dışında;
Annemsin,
Ağzından öpmediğim an.
Hala göğüsleriyin sıcaklığı avucumda,
Yorganımdan çıkıp, başımdan öperken,
Uysal bir çocuklukla önüne oturduğumda;
Annemsin,
Sırtıma su dökerken.
(ERDOLUSU BÂDE şiir kitabı sayfa 35)
Ahmet TahsinKayıt Tarihi : 23.5.2006 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
------------------
Birden aklıma geldi bu dizeler.Analar yoksulluk içinde ..korumasını ve sunmasını başaran yürekli şefkatlerın damarıdırlar..
sütü kadar ak ve temizdirler..Ne zaman başımız dara düştüğünde..Etten sığınamızdırlar...
Ve şiirde anne sevgisinin tarifsiz süslemesiz tüm çıplaklığıyla yansımış dizelerine..
değerli dost sayın Tahsin'i tebrik ediyorum..
sevgi ve saygılarla..
TÜM YORUMLAR (9)