annem,
ellerini özledim;
kırışık derilerini...
mor damarlı üstlerini...
yaşlılık benlerini...
ben doyamamıştım
öpmelere...
kara toprak doydu mu?
acaba! ...
çürütse de ellerine...
annem,
ayaklarını özledim;
birer birer ovmalarını...
parmaklarını kırmalarını...,
o yorgun duruşlarını...
ben doyamamıştım
sarmalarına....
kara toprak doydu mu?
acaba! ...
çürütse de ayaklarına....
annem,
sen dokuz ay
on günde doğurmuştun
beni....
ben dokuz ay
on iki gün oldu alışamadım
bir türlü yokluğuna...
selam sana...
selam babama...
selam ALLAH'IN tüm kullarına...
Fikret Turhan-Yalova,
15.06.2015
Kayıt Tarihi : 15.6.2015 18:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!