Sayısız yıldız düştü bak yine gökten yere
Kaçıncı felâkettir kaçıncı bölüm anne
Herkes mi kara giydi ben mi girdim makbere
Candan cana medet yok çaresiz bilim anne
Aldığım yarım nefes boğazımda kördüğüm
Yoksa son gecem miydi sabahına erdiğim
Şu çığlık neyin nesi mahşer midir gördüğüm
Bu nasıl feryat böyle bu nasıl ölüm anne
Oynadığım odamda kaldı siyah saçlarım
Ayaz vurdu tenime buz tuttu avuçlarım
Bugün çok üşüyorum dondu parmak uçlarım
Sarıl da ısınayım kalmadı halim anne
Kar yağdı hayalime baharım kışa döndü
Gözümde yaş birikti yüzümde taşa döndü
Akşam gerçek bildiğim seherde düşe döndü
Yok muydu filizlerim yok muydu dalım anne
Kırk dört bin yolcu olduk kader adlı vapurda
Seferin dönüşü yok hepimiz aynı turda
Sesime ses vermiyor kardeşim cansız burda
Babamı sorarım da varmıyor dilim anne
Tek gecede harcadım ömrümün yıllarını
Vazgeçtim beklemekten umudun yollarını
Tutamam üzülürsün uzatma kollarını
Üstüme dağ yıkıldı altında elim anne
Kayıt Tarihi : 27.2.2023 12:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!