geceler uzun,
yatağım dar
yokluğun
göğsümde taş gibi ağır
on üç yaşındayım
dilini bilmediğim sokaklarda
susarak büyüyorum
bir çiçek gibi solar gurbette ömrüm
dualarında ben varım bilirim
anne sensiz geçen her an
inan yüreğimde derin bir hüzün
anne bu şiir sana
garip, kimsesiz, yalnızlığın
hep büyür içimde dağ dağ
bir kandil gibi yanarsın içimde
yorgun yüreğime umut gözlerin…
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!