Anneme Şiiri - Buse Erdoğan

Doğduğumdan beri yanımda, bir an ellerimi bırakmadı. Doğduğumdan bugünüme yani 16 yaşıma kadar her sorunumda, her acımda, mutluluğumda yanımda.
Senelerdir bir an olsun kendimi yalnız hissettirmedi bana.
En güçsüz, hayattan umutsuz anlarımda beliriverdi kanatlarının altına alırcasına.
Yeri geldi arkadaş, yeri geldi abla, yeri geldi baba bile oldu bana.
Tükendiğim, uçurumun kenarına geldiğimi hissettiğim her zaman tutup çekti beni kollarımdan, hayatın mutlu yanlarına…
Üzülmeme hiç izin vermedi bugüne kadar.
Gelecek planlarımın en başına yerleştirdi dimdik, ayakta durabilmeyi…
Hatalarımda benim yerime koydu kendisini!
Eğer bugünüme kadar böyle gelebildiysem, hala dimdik ayakta, kimsenin beni üzmesine izin vermediysem, en önemlisi en ufak şeylerden mutlu olmayı öğrenebildiysem onun sayesinde.
Her şey en değerli varlığım olan ANNEM sayesinde!
Onu çok seviyorum ve küçücük savunmasız bir bebekten yıllarca uğraşıp beni oluşturduğu için teşekkür ediyorum!