Annem Şiiri - Devrim Ulusoy

ANNEM ( GERİ DÖN )

ANNEM ( GERİ DÖN ), DEVRİM ULUSOY

Neden beni kandırdın anne,
Niye bana yalan söyledin.
Hani erkekler ağlamazdı,
Ağlıyorum işte anne.

Anne, hani hiç yanlız bırakmayacaktın beni.
Ne olursa olsun benimle olacaktın.
Ne oldu şimdi, değişen neydi de hayatımızda,
Beni burda bir başıma bırakıp gittin.
Yoksa sen beni hiç sevmedin mi?

Dün yine seni sordular bana.
Bende evindedir dedim,
Şaşırdılar.
Bizim evin nesi vardı anne.

Kurumuş otların arasında,
O küçücük cukurda,
Nasıl rahat ediyorsun anne.
Hadi kalk evimize gidelim.
Hem babamda çok özledi seni.

Ablalarım bana kızıyorlar,
Sen yokken anne.
Bende hep üzülüp ağlıyorum.
Sen yokken anne ben hiç gülmüyorum.

Geceleri cok korkuyorum anne.
Önceden sen yatardın yanımda,
O zamanlar hiç korkmazdım.
Babam benimle yatmıyor anne.
Babam benimle yatmıyor.
Üşüyorum...

Annem canım annem,
Kimseler sevmiyor beni.

Hani vardıya bizim lisede okuyan,
Siyah gözlü hırcın kız.
İşte onu seviyorum anne.
Biliyorum sen tanımıyorsun onu.
Ama tanısan o kadar iyi bir kız ki.
Senden sonra bir tek o sevdi beni.
Annem şimdi oda bırakıp gitti beni.

Yine sen düştün aklıma anne.
Sahi neden bırakıp gittin sen beni,
Yoksa cokmu yaramazlık ettim.
Ne olur affet beni.
Söz bir daha yaramazlık yapmayacağım,
Kimseyi üzmeyeceğim.
Ne olursun geri dön anne.
Ne olursun geri dön.
SENSİZ NEFES ALAMIYORUM ANNEM...

DEVRİM ULUSOY