Annem Şiiri - Nur Yurtseven

Bir babaydı başimızda
Koruma melegiydi yanımızda
Severdi ama belli etmedi hayatta
Ömrünü adadıda gitti anam

Yetimlerim dedi bırakmam dedi
23 yıldır köle etti kendini
Çok üzüldü çok çekti
Daha fazla çekemedi tükendi anam

Bayramları hep yanlız geçirirdi
Aglardı evinin kenarına çekilirdi
Yanlızdı tek tesellisi yetimleriydi
Onlarıda bıraktı gitti anam

Bitmedi hiç birzaman çilesi
Yemedi birgün istedigi gibi
Hep çoçuklarım benim çoçuklarım dedi
Çoçuklarını aglayarak gitti anam

Özlem kor gibi oldu yüregimizde
Bitmez bu acı biz ölmeyınce
Silinmez bu kalplerde adın ömrünce
Dönülmeyecek yola gitti anam

Fedakardı çileli anam
Garipti boynu bükük anam
Dertliydi güzel anam
Ama hiçbirzaman zavalı olmadı anam

Birkere demedi sizi seviyorum diye
Birkere sarılmadı anlarız diye
Hep sakladı hiçbir zaman belli etmedı
Şımarırızda saymayız diye

Şu yalancı dünyada yaşamadı anam
Demedi birgün hayatı çok seviyorum yaşıcam
Hevesi vardı daha yeni başlamıştı hayata
En güzel yıllarında göçüp gitti anam

Yıkıştıramadık ölümün soguklugunu ona
Bir melek olmuştu bürünmüştü beyazlara
Gözü açık kalmıştı doyamamıştı hayata
Gitti güzel anam toprak olmaya

Ölüm acısı çökmüştü yüregine
Korkuyordu ölümden vakti yakın diye
Veda bile etmeden bir kere
Bize ruhunu birakıpta gittin anam

Köyümü görsünler evimi görsünler dedin
Mutluydun ve çokta neşeliydin
Ama ben sende gördüm o çaresiz bakışları
Gitmek zorumdaydın gittin anam

Bir gülüşün var gözlerimin önünde
Bir yara oldu içimde karşılık veremedım diye
Şunu biliyoruzki güzel anam
Yanımızda olacaksın nefesimizde

Hep çoçuklarım hep evim
Hep yerlerim dedin anam
Bak en çok sevdigin
Çoçukların bile almadan
Gittin anam