Annem Şiiri - Mustafa Aslan 2

Ben onu çok sevmistim anne, bilemezsin,
Hayatimi ona adamak,
Onun için yasamak,
Onun olmak için bekliyordum,
Kizma bana annem ben birsey bilmiyordum,
Kosuyordum hergün pesinde,
Bazen gülerek,
Bazende aglayarak,
Ben onun için ölüyordum annem,
Karsi çiktin ilk baslarda,
Sen biliyordun anne,
Ama ben bilmiyordum,
Inadim inat devam dedim buldugum yola,
Sen sag dedin anne,
Ben kendi yolumu seçtim döndüm sola,
Ben bilmiyordum anne,
Kirilacagimi,
Yok olacagimi,
Terk edilip yikilacagimi,
Ben bilmiyordum annem,
Kizma bana neolur,
Deli gibi seviyordum ben onu anne.
Yapma dedin bana yaptim annem,
Dinlemedim seni, agladim annem,
Beni terk etti gitti,
Bir baskasina kendini verdi,
Beni silmis,
Ben onu silemedim annem.
Acim içtendir, sizliyor,
Nefretim degil annem,
Sevgim ona büyüyor,
Ben düsünmekten biktim,
O beynime girmekten bikmadi annem.
Seni dinlememek bir hataymis,
Benim göz yasim senin içindeki yaraymis,
Sen biliyordun olacaklari,
Ben bilmiyordum,
Onu çok seviyordum annem.
Onunla mutluydum,
Bazen yorgun ama çogunlukla umutluydum,
Sen bana oku dedin,
Ama ben aski okudum annem.
Kör olmustum,
Baskasini görmüyordum,
Oldugundan fazla deger verip,
Onu çok seviyordum,
Sen sevme dedin ama,
Ben taparcasina sevdim annem.
Sen unut dedin ama,
Onu degil,
Ben kendimi unuttum annem.

17-02-2007 23:22