Annem Şiiri - Salim İpek

Annem sen gittikten sonra
yüzüm hiç gülmedi
Bilmiyorum görüştünüz mü?
Senden bir ay sonra Şaziye'yi
yolcu ettik ahirete
Ben görmedim ama
mezarının başında çok ağlamış
benide al annem diye.
Sanırım seni en çok o sevmiş,
evlatlarının arasında.
Demek ki çok içten dua etmiş ki,
duası çabucak kabul oldu.
Bende ediyorum ama,
henüz kabul görmedi
hâlâ nefes alıp veriyorum.
Yaşamak değil de bu,
sanki ayakta komadaymış gibi.
İçimde patlamanın kıyısında,
bin yıldır uyuyan bir yanardağ var gibi
Suskunluğumda durgunluğumda ondan
Kızıyorum, kırıyorum biliyorum da,
Ben en çok kendime zarar veriyorum
Kardeşlerim tuhaf tuhaf kabuslar
görüyormuş benle ilgili
Size kavuşacağım gün yakın gibi geliyor banada
Garip garip şeyler hissediyorum
Ölümü özlüyorum mesela
Yaşamak isterken delice