Yaşamak ne güzel şeymiş annem,
Karanlık yollardan çıkıp aydınlığa kavuşmak gibi,
Dalında bir tomurcuğun filizlenmesi,
Yeni doğmuş bebeğin ağlaması
Minicik bir karıncanın çalışma azmi
Yaşamak ne güzel şeymiş annem,
İşte oğlun bu satırları yazarken yaşamaktan bıkmış annem
Aydınlığın içinde karanlıklara itilmiş kahpe sevdalarla
Yüreğinde biriktirdiği sevgisini koparıp çalmışlar habersizce,
Ve yaşamak isterken delicesine bu hayatı
Şimdilerde azraille başlayıp ölümle biten kelimelere sarılmış
Ölmek ne garip şey annem...
Mezarımın üstüne sadece üç tane gül dik annem
Hiç solmasınlar ve koparmasınlar,
Ve bilki annem mutluluğum gençliğim kadar yarım kaldı bu dünyada
Ağlama demesemde ağlayacaksın,
Göz yaşlarını toprağıma dök annem...........
03:00
01.05.2005
Kayıt Tarihi : 18.6.2006 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!