Annem Şiiri - Barış Yeşiltaş

ANNEM


Doğduğum günden beri dert yoldaşım,
Çaldılar çocukluğumu gözümün önünden.
Dost dediklerim vurdu sırtımdan gizlice,
Bir sen varsın, tek sırdaşım annem..

Karanlık sokaklar boğar nefesimi,
İçimde kin, dilimde bedduam.
Kime anlatsam dinlemez derdimi,
Benimle ağlayan sensin annem…

Diz çöktüm sokakta, gökyüzü susar,
Feryadım yankılanır, yüreğim kanar.
Kader cellat olmuş, her gün beni arar,
Beni ayakta tutan duaların annem…

Yollar kan kokar, taşlar diken,
Gözlerimde öfke, kalbimde nefret.
İsyan ederim feleğe, çekip gider,
Düşsem de kaldıran sensin annem…

Küçücük ellerim tutardı ellerini,
Sığınırdım koynuna, unuturdum derdimi.
Şimdi bomboş sokaklarda yankılanır sesim,
Bir resmin kaldı bende annem..

Ölümü çağırdım geceler boyu,
İçimde derman yok, tükenmiş soyum.
Hayat bir ceza, ben çektim suçu,
Yaralarımı saran sensin annem…

Kapanır gözlerim, son nefeste,
Toprağa düşsem de dert içinde.
Mezar taşımda yazılsın tek bir cümle,
İsyanla yaşadı, yandı annem…

İsyan ederim bu kahpe feleğe,
Gözyaşlarımı dökerim gizlice.
Kapanırsa gözlerim ansızın bir gece,
Mezarıma gel de ağla annem…

YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 20.08.2025
SAAT: 08:45