Aylarca beni karnında taşıdın
Sütünle beni besledin annem
Geceleri başımda, hiç uyumadın
Uykusuz sabahlara uyandın annem.
Benimle ağladın, benimle güldün
Hasta olduğumda ne çok üzüldün
Gözümü açtığımda ilk seni gördüm
Şefkatli kollarınla sar beni annem.
Karne aldığımda sana koşardım
Sevincimi, hüznümü senle yaşardım
Seni göremezsem, üzülür, ağlardım
Sevincimi sevginle, besledin annem.
Başarılarımla hep, gurur duyardın
Zor anlarımda sen yanımdaydın
Nasihatlerinle beni aydınlattın
Güzel sözlerinle büyüttün annem.
Ellerimi kınalarla süsleyen sensin
Günlerce asker yolu bekleyen sensin
Dünyada en çok sevdiğim sensin
Kendini ne de çok, özlettin annem…
Kayıt Tarihi : 17.9.2018 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!