Annem Şiiri - Sezgin Köysüren

Bu Şiir Sana Yazılmıştır Annem
Saçlarında ak ak taneler
Yüzünde geçmişten yadigâr çizgiler
Kaç seneler geçti üzerinden
Hiç ölmedi anneler.
Ellerim çamura battığında çattığın kaşı
Yine de eksik etmezdin tabağımdaki aşı
Babamdan işittiğim azarı
Göğsünde uyumak tesellisi
Götürürdü kasvetli gecelerden.
Annem, bu şiir sana yazılmıştır,
Sağ elimde tuttuğum kalem
Akıtırken mürekkebini sayfalara
Sol yanımdan çarpıyor ismin
Titreyen nefesime.
Rüzgâr karıştı yağmura
Vurdu öfkesini kaldırımlara
Hep bir telaş yüreğinde
Çöktüğünde karanlık gökyüzüne
Pencere önünde yuva kurmuş nöbette anne.
Büyümedim ben anne, hiç büyümedim
Göğsünden emdiğim süt kokuyor hâlen dilim
Saçlarımı eskisi gibi yana tarıyorum anne,
Üzerimde hâlen sen kokun, salıyorum gökyüzüne
Sen haykırıyor tüm sokaklar
Ve sen çağırıyor yürüdüğüm kaldırımlar.
Bu şiir sana yazılmıştır annem