Annem...
Canım Annem, ayakların...
Yemek yemediğim zaman, peşimden koşturan ayakların.
Uyumadığım zaman, salladığın ayakların.
Evlatları için hiç yorulmayan ayakların.
Altına Cennet serilen ayakların...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
çok güzel olmuş ya :) Anne : en güzel yağmurlarda ellerimizde tutan çiçek gibi. Tüm hüzünlerimizde yanımızda olan bir çiçek..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta