Hayatla buluşmama bağ kuransın sen!
Cennet köşkünün meleğisin annem.
Canından can sunup, kanıyla besleyen
daha dünya gözüyle görmeden kendi canından üstün tutan
o sancılı anda bile doğuşumu kutlayan
sevinç gözyaşlarıyla çığlık çığlığa gözlerimi açtığım dünyada
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




annemiz hayatımızın en büyük olamasa da!
en önemli kısmını kaplar... ve az bile yazmışsın ama uzatmasan daha iyi ;) yoruldum çünkü xD
ve hayâlimde canlandırdığım kadarıyla senin anlatabildiğin tablonun fazlası geliyor gözümün önüne..
analar bu dünyanın 'ağlayanları' olduğundan bu dünyaya fazla bağlı değilim ama söylemeliyim ki...
anneler bu dünyanın melekleri ve diyecek başka söz aramıyorum çünkü söylenecekler bitmeyecek!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta