Anneler Ölmemeli
Diyemiyorum,
Konuşamıyorum Allah'ım!
Anlatamıyorum içimdeki cam kesiği gibi
Beni yaralayıp duran şu sıkıntıyı...
Anneler Ölmemeli...
Bedenim öyle ağır geliyor ki yeryüzüne;
Sanki yerin altına doğru çekiliyor ayaklarım.
Damarlarımda dolaşan kan,
Aniden gözlerime doluyor .
Dayanamıyorum Allah'ım!
Anneler Ölmemeli...
Bir uzaklık sarıyor etrafımı.
Her şey uzak bana herkes uzak...
Neye elimi atsam ulaşamıyorum.
Dokunamıyorum Allah'ım!
Anneler Ölmemeli...
Nasıl gülerim şimdi ben yeniden
Nasıl hayata dönerim
Nasıl şarkılar söyler ki dilim
Derin bir sükuta mı ermeliyim
Bilmiyorum Allah'ım
Anneler Ölmemeli...
Kayıt Tarihi : 29.11.2020 22:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!