Anneler Günü Şiiri - Selami Keskin

Anneler günüymüş bu pazar, On Mayıs
Bul da anneni kutla bakalım
Annen yok artık sesini kıs
Kırıldı gidince kolun kanadın...

2013 'ün Temmuzu, ramazan ayında
Zaten karamsardı içim günlerden beri
Ankara'da Kocatepe Camii avlusunda
Dolaşırken aldım acı haberi...

Telaşla, heyecanla düştük yola eşimle
Otobüse atlayıp gittik, memlekete sılaya
Üzüntüyle, acıyla ama azimle
Sarıldık eşe dosta, teyzeye halaya...

Osmanlıdan kalan bir şaheserde
Cuma namazından sonra katafalkta
Afyonkarahisar'da, Gedik Ahmet Paşa Camiinde
Eşarbı örtülü annem vardı tabutta...

Binlerce cemaat vardı cenaze namazında
Gözlerim tabutuna takıldı kaldı bir anlık
Taziye dileyenler,abdest alanlar şadırvanda
İmam alırken cemaatten helallik...

Her anne deyişimde yüreğim yanardı
Acisı var "seni seviyorum" diyememenin
Oysa o beni Servet'im diye anardı
Sevdiğim halde söyliyememenin...

Gülümserdim anneme her gördüğümde
Gülyüzüne şöyle bakakalırdım
Ellerini doyasıya öptüğümde
Sevdiğimi söyleyemez utanırdım...

Bilirdi nasıl da çok sevdiğimi
Korur, gözetir, kollardı
Gözleri dolardı görünce geldiğimi
Evime yiyecek içecek yollardı...

2.nci Dünya Savaşının damgası vardı
Gri kaplı nüfus cüzdanında
O devirde kıtlık, yoksulluk, namustu, ardı
Yapamadıkların kaldı hep vicdanında...

Hiç bir şeyi aklına takma derdi
Yarın anneler günü, gel de takma
Gülümseyip elini öpemem şimdi
Gözü yaşlı Servet'ine bakma...

Osmanlının kurulduğu topraklarda
Bilecikte doğmuştu gariban annem
Yine Osmanlı Camisinden ederken veda
Anacağım rahmetle, ömür boyu her dem...

09.5.2020