Anladım…anne imiş rûhumun İstanbul’u,
Anladım,gözleriymiş duyguların ilk yolu.
Sâde mîmârı değil,çehresidir kalbimin,
En muazzâm eserî sevgidir annelerin.
Görmedim böylesi nûrun böyle bir rengini,
Bir ışık huzmesidir sanki,beyaz elleri.
Annelik,kendine mahrum bir ibâdet midir?
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
