Anneciğim Şiiri - Yusuf Adiguzel

Aklıma geliyor güzel gözlerin
Saçımı okşuyor yumuşak ellerin
Önümden geçen hayalin
Bir meçhule gidiyor anneciğim

Örterdin üstümü her üşüdüğümde
Bekleyen yok artık beni evde,ben geldiğimde
Bir ince sızısın karanlık gecelerimde
Hayalinle yaşıyorum anneciğim

Kim derdi ki ayrılık bu kadar kolay
Dönülmez tek yol mezar
Hiç merak edip beni düşünme
Ellerimde çiçeklerle geleceğim anneciğim

Seni nasıl özlediğimi gel bana sor
Bunu anlatmak imkansız çok zor
Tek teselli verecek yol
Senin için yaşayacağım anneciğim

Bu talihmidir yazımı bilmem
Ayrılık zamanı gelmiş vadeler bitmiş
Dünyada ki tek gerçek şey
En son geriye kalan beyaz kefenmiş anneciğim