Anne Olunca Anlarsın Şiiri - Silezya Şii ...

Anne olunca anlarsın, derdin…
Ben şimdi anladıkça yanıyorum.
Oysa sen söylerken bir uyarıydı belki,
ama benim içimde
susturulmuş bir çığlık gibi büyüdü.

Neden o kadar sessizdin anne?
Neden anlatmadın
bir kadının nasıl silindiğini kendi gölgesinden?
Ben şimdi
her gün biraz daha eksiliyorum
aynı cümlelerin içinde.

Yorgunum…
Sana benzemekten değil,
seni geç anlayışımın
ağırlığını taşımaktan.

Kızdım sana,
çok kızdım…
Aynı acıyı bana da miras bıraktığın için.
Ben de "anne olunca anlarsın" dedim
kendi kızıma,
boğazımda düğüm, gözlerimde sana benzeyen bir hüzünle.

Demek ki
bazı sözler lanet gibi dolanıyor soyumuzda.
Demek ki
kadın olmak, sadece sevmek değil,
susmak da demekmiş
ve susarken boğulmak.

Şimdi çok geç belki ama;
ben seni değil,
Artık kendimi affedemiyorum anne…
Çünkü seni susturan neyse,
beni de konuşturmuyor hala.

SİLEZYA
09.05.2025