Bir… iki… üç …gün boyu koşuşturuyor annem.
Yemek yetişmeli…ah sebzeler…domatesleri hızlı doğramalı…
Tuzu yeterlimiydi acaba.
Çamaşırlar makinede,
Ortalık biraz dağınık mı ne.
Babamıza meyve götürdük mü? Uyumadan.
Kardeşimin boğazı şiş…. nane limon hazırlamalı.
Sonrada hemen uyusun, yatağı düzeltilmeli.
Bittim… bittim… hemen uyumalı
sabah erken kalkıp duaya durmalı.
Nokta…. nokta ….yeni gün aynı kaygılar.
Artık yaşlı sayılırım…yalanım yok..
Bir mutlu gün görmedim ki.
Bir… iki… üç …bir kahve daha içmeliyim zihnim açıksın.
Saatlerdir okuduğum kitapta sıktı.
Sabahtandır hiçbir iş yağmadım….
Hareket etmeli biraz….
Yok yok yorgunum kalkıp giyinmeli üstelik.
Bir duş mu alsam ne…neyse herkes uyudu
Yarın sabah alırım duşu…uyku yok.
Belki bir şeyler karalarım.
Yarın erken kalkmalı biraz daha okumalı…
Birkaç arkadaşa uğramalı belki…
Of günlerdir aynı hikaye
Biraz sonra çıkarım deyip…. hep aynı kanepede.
Annem kızına yabancı diyor her şeye yabancı.
Tembel….beceriksiz değil ama ne düşünüyor bu Allah aşkına…
Yorulmadı böyle çakılıp kalmaktan.
Bitmiyor bunun okudukları
Neyi okuyor ki bu kadar mesleği de var.
Evlenip yuva kursa….
Niye bu kadar suskun bu kadar sıkılgan?
Ve daha çok yalnızlaşmak için bu kadar çalışmak.
Bu kadında hep koşturuyor…basit günlük telaşlar…
Varsa yoksa çocukları,
Ona ne dünyada olup bitenlerden.
Ölmek kendini bulmak..bulmamak…gerçekleşememek
Hiç bunları düşünüyor mu bu kadın…
babamdan bütün şikayetlerine rağmen, kocası….
Şikayette etse onun biriciği olmak tek amacı.
Sadece para için yaşamaz ki insan meslek ve kimlik için ….
Başka bir anlamı olmalı bu yaşamın…
Bu kız evde kalacak….
Kim çeker bunu bu haliyle odasına bak…
ben tozunu alıp düzenlemesem, çöplükte yaşayacak
İnsanı yabanileştirmek için mi onca yıl çabalamak.
Hiçbir kıymet bildiği yok,anne babayı saymaz.
Sessiz muhalefet ne olacak.
Misafirden …gösterişten sohbetten uzak…
Her işi hemen kavrayıp yapmamak….
Kocası ondan su istese kıyamet kopacak.
Saat gece yarısı hala çay,sigara …
Yok yok erkek bile bu kadarını yapamaz.
Hep asık suratlı,düşünceli,mutsuz
ah Allahım sen kızımı normal insan yap.
Ah bu kadınlar erkeğiyle düşünüp, erkeğiyle var olan.
Patron memnun edilmeli..hadi koş pazara.
Çocukları ev kurmalı…
ne kadar zenginlerse o kadar diğer kadınların üstünü.
Bu yarış hiç bitmeyecek nede olsa…niye yorayım ki kendimi.
Yeni bir şeyler yapmalı….
Hiç kimsenin beni yormayacağı bir ev kurmalı taşınmalı.
Hop bir sigara daha….
Hiçbir şey okumayıp giyinip süslenmeli ama nasıl…
Anne söyle bana nasıl normal insan olunur….
Hicran AslanKayıt Tarihi : 20.8.2007 17:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!