Anne beni doğursana tekrar.

Anne beni doğursana tekrar,
Anlamadım o hamlıkla yarattığın mucizeyi...
Yüzünü seviyorum anne..
Kırışıklıkları ve gergin halini kızınca..
Ellerini seviyorum sonra..
Bir semt pazarı kadar kalabalık bakışlarını seviyorum..
Yiyemediğin şeyleri bana taşımanı seviyorum..
Çoğul ve komün yaşayan karıncalar gibi...
Seni seviyorum anne..
Bir beyoğlu akşamı kadar gürültülü bu sevda...

Beni tanıyormusun? ? ? Genlerini taşıyorum...
Burnum..
Bakışlarım..
Sevmelerim ve sevilmelerim sana benziyor..
Sana benziyor bu yürek..
Beni severken kendini nasıl hissediyorsun? ?
Kendi kolunu okşar gibi oksarken beni.. neyi düşünüyorsun? ? ?

Anne... beni doğursana tekrar..
Bu sefer karanlık olmasın ama..

Seni yeni ateşlenmiş bir fişeğin barut kokusu kadar seviyorum...
Sigaram kadar ve bilyelerim kadar seviyorum..
Çocukluğum ve ergenliğim kadar seviyorum..
Gençliğim ve bugünüm kadar..

Beni okşarken neyi düşünüyorsun anne? ? ?
Kendi kolunu okşar gibi seviyormusun beni? ?

Engin Özcan
17 08 2004
İstinye