Anne; ben büyüdüm bak!
Artık anne gözüyle görüp,
Anne ruhuyla yaşıyorum.
Ve seni,
Şimdi daha iyi anlıyorum.
İçinin titremeleri şimdi bende,
Kaygıların bana taşındı.
Sevinci, sevincim oldu artık.
Üzüntüsü, üzüntüm.
Korkuyorum..
Gözünden yaş gelecek diye,
Söylememiştin annelik zor diye.
Hissettirmedin gönül ağrılarını,
Belli etmedin gözyaşlarını.
Sen ne zor işler becermişsin anne..
Anne, ben büyüdüm bak.
Artık anne gibi kokuyorum.
Bir çok şeyi bir anda düşünebiliyorum.
Ve seni,
Şimdi daha iyi anlıyorum.
Kaderini çeyiz bırakmıştın.
İsyanım buna idi.
Analığını da yanında bıraktın.
Sevdam buna şimdi.
O da anlayacak beni bir gün
Biliyorum!
Belki, bir iki satırda o yazar
Bekliyorum....
Kayıt Tarihi : 4.3.2007 01:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (1)