Anne Şiiri - Huseyin Poyraz

Anneler gununde arayamadim,
Ne olursun affet sen beni anne!
Bilmem nasil oldu, nasil unuttum,
Kucuklugume say, ne olur anne...

Vurdum duymaz biri yakti canimi,
Tam-takir birakti, emdi kanimi,
Giderken pesine takti aklimi,
Belkide bu yuzden unuttum anne...

Bir mucize olsa donsek geriye,
Yemem, icmem artik buyurum diye!
Senin koynun varken baskasi niye!
En buyuk askimsin sen benim anne! ..

Hayat bu hep onun stresi iste,
Yaninda olsaydim bir omur keske!
Yaramaz gorsende yavrunu duste,
Vefasiz zannetme ne olur anne...

Memleket nerede, silamiz nerde?
Ozlemle kivrandim hemen her gece!
Unuttu sandigin yavrun Huseyn'e
Sans aman vermiyor duy n'olur anne! ..

Mayis 94/Londra