Anne sen geceler boyu,
Yıldızları taşıdın yüreğime.
Sen sabahları kahırla uyanırdın,
Ben bilirim senin çaresizliğini,
Kimse bilmez senin yaşadıklarını,
Kimse anlamaz seni geceler boyu.
Kimse göremez sessizce dökülen göz yaşlarını,
Kimse bağrına basmaz yavrusunu senin gibi.
Bir çiçekmişsin şimdi anlıyorum seni,
Bir sonbahar sabahın da doğmuşsun.
Güneş vurmamış göz yaşlarına,
Ay doğmamış umutsuz gecelerine.
Yağmurlar söndürememiş yüreğinin ateşini,
Rüzgarlar alıp götürememiş bitmeyen acılarını.
Bu isyan bitmedi sen gittiğin de anne,
Herzaman devam etti ardından sessizce...
Kayıt Tarihi : 3.9.2004 16:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!