Anlıyor musun Şiiri - Tamer Arabacı

Ellerinde kış bakışların,
Cayır cayır üşüdüğüm.
Onca derdin hengamesinde
Aşk diye bin parçaya bölündüğüm,
Efendisi düşlerimin,
Gözyaşlarımın menşei,
Ve korkularımın
Amansız masumiyeti…
Demek; buraya kadarmış.
Yolun sonuna geldik artık.
Gidiyorsun;
Biriktirdiğin anılarını da geride bırakıp,
Sessiz sedasız veda edip bu şehre
Karmakarışık şu hayat sarmalında
Kilitleyip sandık içine yaşananları
Süzülüp meçhule sır oluyorsun.

Varsın olsun.
Git.
Labirent misali şu dünyada
Belki bir umudun olur,
Bakarsın,
Şeytanı bacağından vurursun.
Oysa,
Bir başka sevdim gitmelerini de!
Ardında bıraktıklarını unutacağını bilsem de
Sana kıyamıyorum işte!!!

Ah! Aşk sorunsalım:
Duysun yarınlar;
Yine de bırakamam.
Hayır… Olmaz…
Gözlerini görmeden
Sesini duymadan
Varlığını hissetmeden yaşamak;
Sonrası
Kocaman bir boşluk,
Suskun çığlıklar,
Sonu olmayan karanlıklar.
Mahşeri bir anlamı var bende umudun.
Herhangi bir boyutta,
Allah’ın belirlediği mekanda,
Zamanın yokluğundaki bir anda,
……….
Anlıyor musun?

TmR 18.06.2017 14:43