Zamansız gülüşlerim vardı.
Deli diyorlardı.
Anlamadılar!
Çok şey isterim sanıyorlardı.
Hiçbir şey vermediler.
Yanıldırlar!
Etrafımda hep birileri vardı.
İnsanın dosta hiç ihtiyacı olmaz mı?
Mezara tek girdiğimi gördüler.
Utandılar!
Onlar hep uzaktaydı!
Yanıma sokulan kim olduysa,
Yüzünde
Ben gittiğimde kocaman bir gülümseme kaldı.
Onlarsa...
Ağladılar...
Yılmaz KayaKayıt Tarihi : 14.6.2009 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!