Anlayamam Şiiri - Muhammed Leyla

kara günler, gözüm sensizlikle felçli,
dün gece bu mazinin caddesinden geçtim,
çokça yolum vardı fakat ben yine de
yastığıma kenetlenip ağlamayı seçtim.

gözümde canlanan o saç örgünün boğumları
ucundaydı ellerimin, haya edip dokunmadım,
diledin başka tende başka sen'le yorulmayı,
"mutsuzluğu olumlayıp yakmıştım sorunları"

sanıyordum...o gün beni arıyordun,
oysa o gün kendimi ben gözlerinden atıyordum,
anıyordum o gün seni...içten içe yanıyordum,
yalancı mimiklerim 'gülümsüyor' sanıyordun.

"tokan vardır" umuduyla baktığımda çekmeceye
intiharlı yaşantımdan bu sen kokan seçmeceler,
seni elbet anlarım da sensizliği anlayamam,
bana 'öl, geber' diyen birinin ardından ağlayamam...