Sen kaldırımlardan giderken,
Kalbim sana meydan okuyordu.
Ağlıyordum sesizce
İçten içe.
Sen kaldırımlardan giderken,
Bir yıl daha yaşlanmıştım.
Kirpiklerimden süzülen gözyaşlarım,
Sana gitme diyordu
Anlayamadın.
Sen giderken,
Attığın her adımda
Kalbime bir acı daha saplanıyordu.
Önce elimdeki gül düştü yere,
Sonra ben
Ölüyordum işte
Anlayamadın.
Kayıt Tarihi : 14.9.2009 18:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!