(Müjdat Eraslan Hoca'ya...)
Keşke demek için bile çok geç bu gece
Pişman olup geri dönebilmek yok sadece
Yüzündeki yollar belli eder kederini
Sadece yüzündekileri.
Bilemez kimse içindekileri, çektiklerini
Bir başka bakarsın yere gökyüzüne
Bir taş basarsın bağrına
Anlayabilmek anlatabilmek…
Gözlerin açılır bir anda
Kuş gibi hafiflersin
Uçarsın gökyüzüne
Bıkarsın keşkeleri bir kenara
Bir daha kullanmamak üzere
Bir süs olarak görürsün onları sadece
Keşkelere yer vermeden yeni bir denize yelken açmak için…
Çünkü ne olursa olsun güzeldir yaşanmışlıklar yaşanacaklar
Dalından bir meyve koparıp yemenin tadına varırsın
Bir o yana bir bu yana sallanan ağaçlardan korkarsın
Ama diner rüzgar elbet
Ve anlarsın ki sonunda
Ağacın dirençli olmasını sağlayan insandır aslında
Tek sorun şu şimdi; daha fazla şey anlayabilmek anlatabilmek.
(Yeşim Kaynak'tan....)
Kayıt Tarihi : 27.2.2008 16:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!