Anlattım derdimi bilmeden seni insan sanınca
Ardımsıra akıtıp geldin benim dertleri
Ne de hüzünlenmiştin dinlerken şu benim sözleri
Bağ bahçe sular gibi, akıtıp gittin benim dertleri
Geveze insandan olmazki hayatta dost
Ayıya benzese kabul ederdim, baş göz üstü dost
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta