Ağlarını örüyordu zaman vakitsiz gidişlerin zamansız sarkacında
Bağdaş kurmuştu kader kanıtsız günahların gölgesine sığınarak
Güneş tutulmasının ışığında anlattı aşk hikayesini şair
Bir gün gitmeleri,bir gün gelmeleri karanlık düşlerdeki dudak dudağa öpüşmeleri
Bir aşk küresinin içindeki aşk nağmelerini
Öfkenin tohumunda,aşkın şefkatinde,ayrılığın girdabında
Aşk tarlalarında konaklayan huzur çardağının ışıltısında
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta