Anlatım Şiiri - Bülent Dağlı

çaresiz bir ağaç düşün
dallarında senelerdir
ne bir tomurcuk
ne yeşilden eser
ne de yaprak olan
ne kuş konan
nede
gölgesinde soluklanan
canlı var olan
"bu kışı çıkartamaz sert poyraza yenik düşer miyim acaba"
diye düşünürdü her kış kapıya dayandığında
kış gelince inatla direnirdi
karanlığa
yaşam ötesine kadar bağlıydı
köklerini saldığı toprağa
kurumuş gövdesiyle derin bir nefes çekti içine
bıraktığında
toprak belki onu işitir diye
iki kelime yankılandı
kahretsin hala Aşığım....