Anlatıcı..(kolera günleri)

Bi ömür düşün çocuk
Heba olup giden
Yıllar elinde
Ne bir yere varan
Ne sonu gelen
Ne döne bildiğimiz
Ne de dönüşe bildiğim
Kazanan yok
Zafer yok
Kaybetmek
Maphus bir talih
Kancık bir kene gibi
Yapışmış şah denilen damarıma

Kavgaların
Kargaşaların
Kalabalık kitlelerin içinde
Telaşlı eller
Yüklü omuzlar
Göçebe gibi
Ordan oraya savrulan
Küçüklüğüne doyamamış
Büyüklüğü başaramamış
Zavallı
İç güdüsel bir karamsarlık
Sır ve hasrete dayalı

Günü birlik yaşamaya aşina gözüksede hayatlarımız
Deli dolu bi serüven
Güçlü hayallerimiz
V
Umutlar yolcusuyduk

Sosyalist bakışlı kadının
Doğuracağı
Devrim kokan çocuklarımız olacaktı
Bütün kötülüklerin son bulduğu
Erken bir doğumla
Kordon bağında asılı
Kaldı hayallerimiz

Kelebeğin ömrü kadar kabullensek de yaşamı
Ölüm korkmuyorum diyenlerin korkusuydu

Isırgan otu
Soğuk banklar
Yolcu taşımacılığı yapan
Şehir otogarları
Yatağımız olmuştu
Sevmiştik bı kere sokağı
Ayazı
Rutubeti
V
Nemi

Titreyen ellerimizi saracak
Bir tek çöpçüler vardı
Sabahın erken saatlerinde
Bir de vicdanlı simitçiler
Sıcak simit dediklerinde
İçimizi ısıtan simitçiler

Okuduğumuz kitaplar
Bizi umutlandıran şiirler
Onları yazan o güzel insanlar
Birer birer terk edip
Gittiler bu dünyayı
Kendileri mi vazgeçti
Yoksa vakitleri mi geldi bilinmez
Ama onlarda çok yaşamadılar
Anlattıkları gibi kendi hikayelerini
Şiirler gerçekleşmeyen masallara dönüştü
Onlarda çok iyi birer
Anlatıcıya

Biz mi
Sadece Zerre idik
Onları yanında

İnsanlar değişti
İklimler değişti
Evren degişti
V
Hiç bir göçebe kuş
Bir daha ziyaret etmedi
Vazgeçti bu coğrafyadan

İşte hepsi bu